Sunday, April 16, 2017

कहिले दिन अनि साँझको 
शंका सित अल्झिन्छु 
कहिले सिंगो रात संग 
दोधारमा अल्झिन्छु 
फुत्छु , भत्किन्छु 
जोडिन्दै - फेरी फुत्छु फेरी भत्किन्छु   
कहिले दिक्क लाग्छ
विकल्प केही छैन 
बस एक मुठी श्वास भैन्झेल 

मलाई जिउनु छ बस जिउनु छ

No comments:

Post a Comment