कहिले दिन अनि साँझको
शंका सित अल्झिन्छु
कहिले सिंगो रात संग
दोधारमा अल्झिन्छु
फुत्छु , भत्किन्छु
जोडिन्दै - फेरी फुत्छु फेरी भत्किन्छु
कहिले दिक्क लाग्छ
विकल्प केही छैन
बस एक मुठी श्वास भैन्झेल
मलाई जिउनु छ बस जिउनु छ
No comments:
Post a Comment