Saturday, March 12, 2016

सम्झी बस्दा जीवनीको आफ्नै                                                       यथार्थ थियो
तिमी सीताको आजको मिलानमा
कुनै एउटा भावुकता थियो
किन हो तिमी लजालु आधार मा थियौ
हाम्रो हर वाक्यमा अतितको
कुनै झल्झल को थियो

मिलन र बिछोड पनि जीवनको
एउटा यथार्थ हो
हासो भित्र बाचेको जीवनी
एउटा नाटक जस्तो मात्र हो
आँसु भित्र बाच्दै गरेको जीवनी
समुन्द्रको छालले फाकेको एउटा
थोपा पानी जस्तो मात्र हो

यो मिलनले तिमी पनि भावुक भयौ होला
रात भरि , निद भित्र छथ पठायौ होला
अतितलाई सम्झेर कति आँसु बगायौ होला
मेरो पनि त्यस्तै हाल थियो यहाँ
अब म के भनौ , यसलाई एउटा यथार्थ
सम्झेर बाच्ने प्रयास गर

No comments:

Post a Comment