सम्झी बस्दा जीवनीको आफ्नै यथार्थ थियो
तिमी सीताको आजको मिलानमा
कुनै एउटा भावुकता थियो
किन हो तिमी लजालु आधार मा थियौ
हाम्रो हर वाक्यमा अतितको
कुनै झल्झल को थियो
मिलन र बिछोड पनि जीवनको
एउटा यथार्थ हो
हासो भित्र बाचेको जीवनी
एउटा नाटक जस्तो मात्र हो
आँसु भित्र बाच्दै गरेको जीवनी
समुन्द्रको छालले फाकेको एउटा
थोपा पानी जस्तो मात्र हो
यो मिलनले तिमी पनि भावुक भयौ होला
रात भरि , निद भित्र छथ पठायौ होला
अतितलाई सम्झेर कति आँसु बगायौ होला
मेरो पनि त्यस्तै हाल थियो यहाँ
अब म के भनौ , यसलाई एउटा यथार्थ
सम्झेर बाच्ने प्रयास गर
No comments:
Post a Comment