उसलाई आज अन्तिम पत्र लेखे
गुनासो केहि छैन बस आँसु उपहार मा दिए
जीवन बिताएको सम्झना लेखे उसलाई
अधुरो कहानीको एउटा पात्र बनाए उसलाई
कुनै पनि कहानीको अन्त आँसु मा नै हुन्छ
यो सब्द उसलाई जीवनको यथार्थ भनि लेखि पठाए

सोचथे अब म भत्की सकेछु
म भत्केको होइन रहेछ यहाँ बाटो भत्केको रहेछ
उसलाई पनि चिट्ठी मा यही भनेर लेखि पठाए
तिमी ठिकै छौ यहाँ तिम्रो बाटो मात्र भत्केको हो
फेरी यहि भनेर लेखि पठाए
समालेर हिड कहिँ फेरी भत्केको बाटो हिडी पठाउला

यो प्रकृति र यो मन मा के नै फरक छ
प्रकृति बदली रहन्छ यो मानवको मन पनि
बदली रहन्छ
किन बदलिन्छ यो मन प्रश्न मात्र उठी रहन्छ
अन्तमा यहि प्रश्न लेखे यो पत्रमा
किन बदलियो तिम्रो यो मन ?